Astragalus hamuje fotostarzenie skóry
Skóra, podobnie jak wszystkie inne tkanki, starzeje się w mechanizmie biologicznym pod wpływem działania wolnych rodników i substancji toksycznych niszczących komórki. Jednak dodatkowym, równie ważnym, a może nawet ważniejszym mechanizmem jest fotostarzenie zachodzące pod wpływem promieniowania ultrafioletowego (UV). Natężenie tego promieniowania znacznie wzrasta wiosną, jest nawet wtedy większe niż w miesiącach letnich. W tym czasie nasza skóra wymaga ochrony przeciwsłonecznej w postaci kremów z odpowiednio wysokimi filtrami. Stanowią one podstawową profilaktykę rozwoju czerniaka, groźnego nowotworu skóry, a wartością dodaną jest hamowanie procesów fotostarzenia. Ochronę zewnętrzną warto uzupełnić stosowaniem preparatów zawierających wyciąg z korzenia Astragalusa. Wartościową właściwością tej rośliny leczniczej jest to, że ogranicza także starzenie skóry zachodzące pod wpływem czynników wewnętrznych (w mechanizmie antyoksydacyjnym i immunomodulacyjnym).
Mechanizm fotostarzenia skóry pod wpływem promieni UV tłumaczony jest zwiększeniem aktywności enzymów rozkładających kolagen (kolagenazy i metaloproteinazy-1). Postępująca degradacja tkanki łącznej w skórze prowadzi do powstawania ubytków, które manifestują się w postaci zmarszczek i bruzd. Promieniowanie słoneczne uszkadza także bezpośrednio i pośrednio komórkowe DNA oraz zwiększa produkcję wolnych rodników, które z kolei aktywują metaloproteinazy i w ten sposób przyczyniają się do dalszej degradacji kolagenu.
W badaniach in vitro wykazano, że wyciąg z Astragalusa chroni ludzkie fibroblasty przed niekorzystnym działaniem promieniowania UVA poprzez hamowanie enzymów rozkładających kolagen oraz zwiększanie syntezy inhibitorów tych enzymów.
Jedną z najważniejszych substancji aktywnych Astragalusa, odpowiadających za hamowanie procesu fotostarzenia skóry, jest saponina trójterpenowa – astragalozyd IV. W warunkach in vitro przebadano wpływ astragalozydu IV na fibroblasty skóry szczura poddanych działaniu promieniowania UVB. W napromieniowanych fibroblastach stwierdzono zmniejszoną aktywność genu kodującego kolagen oraz nasilenie stresu oksydacyjnego. Te negatywne efekty odwracane były przez astragalozyd IV.
Również w badaniach przeprowadzonych na ludzkich fibroblastach stwierdzono, że astragalozyd IV zwiększał przeżywalność tych komórek: w stężeniu 30 μg/ml o 25%, a w stężeniu 40 μg/ml o 50%. Astragalozyd w stężeniu 40 μg/ml prawie całkowicie odwracał niekorzystny wpływ promieniowania UVA na fibroblasty – zmniejszał degradację kolagenu i zwiększał produkcję nowego prokolagenu.
Warto dodać, że istnieje możliwość wykorzystania ekstrakt z korzenia Astragalusa bezpośrednio na skórę. W otwartej próbie klinicznej wykazano bowiem skuteczność toniku zawierającego Astragalus w codziennej pielęgnacji skóry. Dodatkową wartością takich preparatów do stosowania zewnętrznego byłaby ochrona przed promieniowaniem UV.
